نیایش

تو را که می خوانم گویی

هر ذره ازوجودم شعری است بی تاب

از خواستن از انتظار

از شوق

اری می خواهم ازارزو بگویم

و از امید

می خواهم هر مصرعم اینه ای باشد صاف

رو به باغ احساس

و واژه هایم هریک دفتر شعری باشد

که در آن

غزل غزل تو را بسرایم

مهربان

تنها تو را