تو فقط بمان

میان راه حضور سبز تو حاشیه های خاکستری را پوشاند
و من سپید تر از هر روز به آبی قلب تو پناه بردم

با تو که همسفرم از کوره راه ها باکی نیست
که تو تمام سهم من از زندگی هستی
دستهایم را رها نکن
من به اشتیاق تو پا به جاده گزاشتم
بمان
تا نترسم از هجوم گرگهای زمانه ام

با تو مقصد همین جاست
و رفتن بهانه ای برای با تو بودن

همسفر
برای این کوچ توشه ی یک عمر را ساز کرده ام

تو
فقط
بمان